τριχοίνικος

-ον, Α

1. αυτός που περιέχει ή ισοδυναμεί με τρεις χοίνικες («λαβὼν... εἰς τὴν χεῑρα... τριχοίνικον ἄρτον», Ξεν.)

2. (στον Αριστοφ.) (για έπη) σχοινοτενής, μακρός

3. το ουδ. ως ουσ. τὸ τριχοίνικον

α) μέτρο χωρητικότητας ισοδύναμο με τρεις χοίνικες

β) (στην Αίγυπτο) φόρος καταβαλλόμενος από τους γεωργούς τού βασιλιά στο βασιλικό ταμείο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι-* + -χοίνικος (< χοῖνιξ, -ικος), πρβλ. πεντα-χοίνικος].